Dijital Çağda Eğitim

Toplum teriminin bu zamanda oluşmasını sağlayan insanoğlu oluşumlarına bakacak olursak, yeryüzüne geldiğimiz günden beri hep bir arayış , uğraş ve ilerleyiş içerisinde olduğumuzu gözlemlemiş bulunmaktayım. Gerek diğer varlıklara olan üstünlüğümüz gerekse  her canlıdaki yaşama dürtüsü önce doğayla sonra birbirimizle çatışmamıza , savaşmamıza ve hayatta kalma mücadelesine dönmüştür.

Zamanla hayatta kalanlarımızın çoğaldığını gördükçe gücümüzü fark etmiş, ve gücümüzü kullanmayı öğrendikçe bizi diğer canlılardan ayıran unsurumuz olan aklımızı ve yeteneklerimizi kullanmamız söz konusu olmuştur. Nitekim de gelinen zaman gelinen çağ bunun kanıtıdır. Bunun için ilk insanlığın oluşturduğu toplum kavramlarından başlayarak günümüze kadar gerçekleşen yaşam mücadelesini ve etmenleri ele alacak olursak ; her  zaman birlikte yaşama gereksinimine muhtaç olan insanoğlunun çoğalan birliği aklın iradesi dışında tüketimi artırmış,yetebilmek adına üretimi gerektirmiştir.İhtiyaçlarına cevap bulabilmek adına zamanla yaşayarak öğrendiği sadece gününü kurtarmasını sağlayan avcılık döneminin yetersizliğini anlayarak seri üretime-daimi üretime yani tarıma geçmiştir. Bu alan da çoğalan insanoğlunun ilk yarışına üretim girmiştir. Kaynağı bol olan doğa tüm bu ihtiyaçlara tarımla cevap vermiştir ve böylece üretip çoğalmayı, çoğalıp eskisine nazaran çok daha iyi ilişkiler kurmayı öğrenmişizdir. İyi ilişkiler kurmak beraberinde profesyonellik gerektiren işleri gerçekleştirmemizi sağlamış ve  üretimde alet edevat devrine geçmemize zaman içinde de insansız bile çalışabilen büyük makineleri üretmemize olanak sağlamıştır. Bu makineleşme devri bir çoğumuzun tarih kitaplarından öğrendiği gibi sanayi devrimiyle olmuştur. Artık çoğalan gücümüze cevabı sanayi devrimi vermiş ve bu devrim bir çok zor işin kırıcı anahtarı olmuştur. Talebin arzı yaratmasıyla üretim, tüketim eskisine nazaran kat be kat artmıştır. Böylece köylerden yani Tarım toplumu olgusuyla düşündüğümüz daha az güce sahip olduğumuz bir çağı geride bırakıp sanayi toplumunu oluşturmaya başlamış kentleşmeye doğru yol almışızdır. İlk önceleri Emek sonra Buharlı daha sonra da elektrikli makine üretimiyle merkezileşen güçler kurmuş bu güce, para adı altında sermaye birikimine dayalı ve doymayan bir toplum oluşturmuşuzdur. Kar adı altında paranın motivasyonunu arttırıp ürettiğimizle yetinmeyi daha fazla kazanmayı hedef haline getirip her alanda geliştirmeyi arttırmış ve bu yüzden de bilim ve teknikte daha fazla ilerlemek zorunda olduğumuz bir yarış içerisine girmişizdir. Hayatımızda bundan sonra sürekli yer edinen bu yeni kavramlarla sonraki ilerleyişimizde bize bir önceki topluluktan ayrı  topluluk olan sanayi toplumu kavramını getirmiştir.

Ancak tarım insanlığın varlığının devamı için her daim zaruriyeti yüksek bir olgu olmuştur.  Var olan düzende her daim üretimin ilk öncülü tarımla olduğu için yıllar öncesinden bu zamana devam eden ekonomik sistemin bile temeli tarıma dayanmaktadır. Bu yüzdendir ki iktisadın temelini oluşturan fizyokratlar  ekonomiyi tarımla özdeşleştirmişlerdir. İnsanoğlu için bu denli önemli olan tarım, ihtiyaçlarımıza daha iyi cevap vermesi adına da seri ve profesyonel üretime geçmemizi sağlamıştır. Profesyonellik ise elbette ki eğitimle sağlanacaktır. Ancak zaman içinde sadece tarım yeterli olmamakta akabinde var olan düzene arz, artık sanayi tarafından sunulmaktadır.  Tarımın bile daha verimli olmasını sanayi sağlamaktadır. Peki gelişen teknoloji ve sanayi nasıl sürdürülebilir? Bu sorunun cevabı da tarım toplumundan sanayi toplumuna geçişimize sağlayan “eğitim”  olarak adlandırdığımız kavramdır. Bu ilerleyişte bir adım daha öteye geçebilmek adına kaliteli eğitimin varlığının önemi kaçınılmazdır. İşte günümüz dünyasında eğitim bu aşamalardan geçerek artık daha iyisi çok daha iyisi için gün be gün geliştirilmektedir. İnsan zekası aklın sınırlarını zorlayan dahice buluşlarını bu sayede koymaktadır.  Ve sonunda sanayiyle birleştirdiğimiz müthiş buluşlar da bizi bir gün doyuramaz hale getirip ‘bilgi çağı’ dediğimiz çağı oluşturacak bilgi yarışına girmişiz ve sanayimizi büyük çoğunlukta tamamladığımız yerlerde bilgiyi daha hızlı işleme daha çok alana yayılma olanaklarını sağlayan bilgisayar buluşunun bilgi kelimesiyle çoğu şeyi gerçekleştirebildiğimiz bu zamana doğru yol almışızdır. Dolayısıyla oturduğumuz yerden işleri yapmak, daha az insan gücüne olan ihtiyacımız bilginin önemini iki kat arttırmış ve bizi bilgi çağının da ilerisine taşımıştır. Halen daha vasıflı kol gücündense vasıflı beyin gücünün itibar gördüğü bu çağda tarım sanayi ve bilgi toplumunun hepsini bir arada yürüterek kendimizi daha ileri taşıyacak çıkış kapıları aramaktayız.

Bu arayaşı gelişen teknolojiyle gerçekleştirecek olan genç beyinlere yükleyerek daha ileri gidebileceğimiz aşikardır. Ve hiçbir devlet yoktur ki ; yatırımını sadece koca dev makinelere, minimal boyutta ki cihazlara bel bağlasın veya silahlara, binalara, şehirlere ve kentlere.. İşte tüm bu ilerleyişin asıl mücevherleri genç beyinlerin eğitimidir. Onların eğitimi insanlığın ilerleyişi demektir.

Eğitimin önemi her çağda dikkate alınmış. Her dönem de kendi imkanlarıyla geliştirilmiştir. Ve bugün de eğitime önem veren toplumların gelişmişliği de göz önüne alındığında eğitimin bizi nerelere taşıdığı görülmektedir.

Bu yüzden bulunduğumuz çağın eğitiminin nasıl olması gerektiğini değerlendirecek olursam ; teknolojiyle desteklenen bir eğitim evet ancak verimliliğin özellikle Türkiye için gereken şartı mevcut genç beyinlerin odak noktalarındaki hali hazırda sosyal ağları ele alıp bunları değerlendirecek bir kullanım ile eğitimin daha verimli olacağını düşünüyorum.

İlerleyişimizi devam ettirecek mirasımız, araştırmaya, geliştirmeye, düşünmeye  ve yenilikler ortaya koymaya yönelik olmalıdır. Günümüzde eğitim ne yazık ki araştırmacılıktan ziyade kopyala – yapıştır dan ibarettir. Ve internet çağında eğitimcilerin öğrencilere verdiği araştırma ne yazık ki internet ortamında bulunan birkaç sayfalık yazının aynen alınıp hocaya verilmesiyle son bulmaktadır. Bu sadece ilkokullarda değil üniversitelerimizde bile bu şekilde devam etmektedir.

Bu konuda neredeyse en büyük sorumluluk biz eğitimcilere düşmekte ve eğitimci olarak yapılabileceklere bakacak olursak öncelikle eğitim sistemimiz dahilinde öğrencilerin sadece sistemin gerekliliği olduğu için değil, eğitim alanında yenilik üretmek adına bir şeyler ortaya konmasını sağlamaya teşvik edilmelidir. Çünkü böyle devam ederse sayfa sayfa kopyala yapıştır yöntemiyle hazırlanmış, çıktısı alınmış kağıtlar, müsvedde olmaktan öteye maalesef geçemeyecektir. Hep bir adım ötesine gitmeye çalışmak diye nitelendirdiğimiz eğitim sadece olduğumuz yerde debelenmek olarak kalacaktır.

İşte eğitimin liderliğini yapan eğitimciler, her alanda sağlam temeller atabilecek böylece güçlü nesiller yetiştirecek ve eğitimle elde ettiğimiz her bilgiyi gerek bilgi çağında bulunduğumuz bilgisayarlarda gerekse sanayimizde hatta ve hatta basit tarımda bile kullanabilecek ve ilerleyebileceğizdir.